ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' พิทย, พิทย์, พิทยา '

    พิทย, พิทย์, พิทยา  หมายถึง [พิดทะยะ, พิด, พิดทะยา] น. ความรู้. (ส. วิทฺยา; ป. วิชฺชา).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • พิทยาคม

    น. การเล่าเรียนวิชา, เวทมนตร์. (ส. วิทฺยา + อาคม).

  • พิทยาคาร

    น. โรงเรียน.

  • พิทยาธร

    น. อมนุษย์พวกหนึ่ง มีฐานะตํ่ากว่าเทวดา เชื่อว่ามีวิชากายสิทธิ์สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ อยู่ในภูเขาหิมาลัย มีหน้าที่ปฏิบัติพระศิวะ. (ส. วิทฺยาธร).

  • พิทยาพล

    น. กําลังกายสิทธิ์. (ส. วิทฺยาพล).

  • พิทยาลัย

    น. โรงเรียนชั้นมัธยมศึกษา.

  • พิทักษ์ ๑

    ก. ดูแลคุ้มครอง เช่น พิทักษ์สันติราษฎร์.

  • พิทักษ์ทรัพย์

    (กฎ) น. คำสั่งศาลในคดีล้มละลายให้พิทักษ์ทรัพย์สินของลูกหนี้ไม่ว่าเด็ดขาดหรือชั่วคราว คำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ถือเสมือนเป็นหมายของศาลให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เข้ายึดดวงตราสมุดบัญชี และเอกสารของลูกหนี้ ตลอดจนบรรดาทรัพย์สินซึ่งอยู่ในความครอบครองของลูกหนี้ หรือของผู้อื่นอันอาจแบ่งได้ในคดีล้มละลายซึ่งมีผลให้ลูกหนี้หมดอำนาจจัดการทรัพย์สินของตน โดยอำนาจจัดการทรัพย์สินของลูกหนี้ตกเป็นของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แต่ผู้เดียว.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒